“Ang mga pananaw at opinyon na nakasaad dito ay pag-aari lamang ng may-akda at hindi kumakatawan sa mga pananaw at opinyon ng editorial ng crypto.news.”
Pambungad
Ang mundo ay nasa isang sangandaan—tulad ng dati. Ang mga sistemang pang-ekonomiya na dati’y nangangako ng katatagan at paglago ay nagpakita ng mga malalalim na kakulangan: ang sentralisadong kontrol, lumalalang hindi pagkakapantay-pantay, at maikling pananaw ay nag-iwan sa sangkatauhan na nakikipaglaban sa matitinding antas ng kahirapan at kayamanan.
Ang Banal na Ekonomiya
Habang tayo ay tumingin sa hinaharap, ang ideya ng isang “banal na ekonomiya” ay lumalabas hindi bilang isang utopian na pantasya kundi bilang isang praktikal, pangmatagalang proyekto. Ang pagsisikap na ito, na malamang na tatagal ng mga siglo, ay naglalayong bumuo ng isang sibilisasyon na nakaugat sa wastong salapi, tunay na kasaganaan, at muling pagbuo ng mga relasyon sa pagitan ng mga indibidwal, komunidad, at institusyon—mga relasyong kasalukuyang marupok, kung hindi man wasak.
Ang mga inobasyon tulad ng Bitcoin (BTC) at ang Bitcoin Standard ay nag-aalok ng mga kaakit-akit na pundasyon, ngunit ang bisyon na ito ay hindi nakasalalay sa kanilang tiyak na tagumpay. Sa halip, humuhugot ito mula sa kanilang mga prinsipyo upang magmungkahi ng isang pandaigdigang ekonomiya na nagpapabalanse sa kumpetisyon at habag, tagumpay ng indibidwal at pagsulong ng kolektibo.
Pagbuo ng Pandaigdigang Salapi
Ang isang banal na ekonomiya ay nangangailangan ng pagtatatag ng isang pandaigdigang salapi na nakaugat sa wastong salapi. Sa napakatagal na panahon, ang mga fiat currencies ay nasa ilalim ng manipulasyon, inflasyon, at pinolitika, na nagdudulot ng pagbagsak ng tiwala at pagbagsak ng halaga. Ang isang pandaigdigang salapi—maaaring Bitcoin—ay lalampas sa mga hangganan, nagpapasigla ng malayang kalakalan at masusing pamamahala ng salapi. Ang wastong salapi ay lumalaban sa devaluation at hinihimok ang mahabang pananaw.
Kasaganaan lampas sa Material na Yaman
Gayunpaman, hindi sapat ang isang pandaigdigang salapi lamang. Ang tunay na kasaganaan ay lumalampas sa materyal na yaman, sumasaklaw sa pagiging marangal ng tao—pagkamalikhain, katatagan, at etikal na asal. Ang kasaganaan ay hindi lamang nasusukat sa GDP o mga personal na yaman kundi sa lakas ng komunidad, dignidad ng indibidwal, at mga sama-samang espirituwal na aspirasyon na nagtutulak sa sangkatauhan pasulong.
Pagsasama ng Inobasyon sa Lipunan
Ang mga teknolohikal at pinansyal na inobasyon ay dapat isama sa mga bagong samahan sa lipunan. Ang mga indibidwal ay dapat makita ang kanilang pag-unlad na nakaugnay sa pag-unlad ng iba. Ang mga komunidad ay dapat magsulong ng tiwala at pagtutulungan. Ang mga institusyon—mga gobyerno, mga korporasyon, pandaigdigang katawan—ay dapat kumilos na may integridad para sa nakabubuong kabutihan.
Hamunin at Pag-unlad ng Ekonomiya
Ang pagbabagong ito ay nangangailangan ng pagkilala sa ating pinagsasaluhang pagkatao, isang prinsipyong nagbibigay-diin sa bawat transaksyon at patakaran. Ang mga matitinding antas ng kahirapan at kayamanan ay hindi maaring masolusyunan ng pamilihan lamang. Ang malalayang pamilihan, na mahalaga para sa inobasyon at kalayaan, ay dapat pahupain ng kagandahang-loob at tapat na philanthropy.
“Sa isang banal na ekonomiya, ang tagumpay ay hindi zero-sum. Ang mga mayayaman ay hindi pinaparatangan, o ang mga mahihirap ay hindi pinapabayaan; ang pareho ay mahalaga sa isang umuunlad na kabuuan.”
Ang philanthropy ay nagiging likas na pinalawak ng kasaganaan, hindi isang palabas na virtuwal na pagpapakita. Ang kagandahang-loob ay nagmumula sa pag-intindi na ang lakas ng sangkatauhan ay nakasalalay sa pag-aangat sa lahat.
Mga Hamon sa Banal na Ekonomiya
Ang paglipat patungo sa isang banal na ekonomiya ay humaharap sa mga hamon. Ang Bitcoin, sa kabila ng kanyang pangako, ay humaharap sa mga hadlang—scalability, pang-aabala sa enerhiya, at pagtutol mula sa mga nakaupo na kapangyarihan. Ang tagumpay nito ay hindi garantisado, ngunit ang mga ideya nito ay nagbibigay inspirasyon.
Ang Pangwakas na Tadhana
Ang bisyon na ito ay nag-aako na ang sangkatauhan ay may kakayahan sa higit pa sa pansariling interes. Ito ay nakasalalay sa paniniwala na tayo ay mga marangal na nilalang na hinihimok ng mga espirituwal na aspirasyon pati na rin ng mga materyal na pangangailangan. Ang mga etika at birtud—katapatan, katarungan, kagandahang-addict—ay nagiging mga ekonomikong pundasyon, hindi mga opsyonal na karagdagan.
Hindi isang destinasyon kundi isang direksyon—isang proyekto na nangangailangan ng ating talino, empatiya, at determinasyon. Hinihiling nito sa atin na isipin ang isang mundo kung saan ang salapi ay nagsisilbi sa sangkatauhan, ang kasaganaan ay ibinabahagi, at ang kumpetisyon ay nagtataas sa ating lahat.
Naniniwala ako na mayroon tayo ng kakayahan upang itayo ang sibilisasyon na ito, hakbang sa maingat na hakbang, sa mahabang kurso ng panahon.
